Τετάρτη 19 Δεκεμβρίου 2007

Ο Μεταξάς και το ΟΧΙ: Ένας Διάλογος.

Ένα μέρος, το πιο... ζουμερό, από τον διάλογο που ανέπτυξα στο μπλοκ Πόντος και Αριστερά για τον Μεταξά.

  1. Ωραία. Αφού θέλετε να την “σοβαρέψουμε” την συζήτηση, ας το κάνουμε.

    Ο Μεταξάς, όπως ξέρουν όλοι, εκτός από εσάς, ήταν ενάντια στην Μικρασιατική εκστρατεία ήδη από το 1915, όταν και παρέδωσε, το Γενάρη εκείνης της χρονιάς, το πασίγνωστο σε όλους, πλην Λακεδαιμονίων, υπόμνημά του στον Βενιζέλο, στο οποίο του εξηγούσε τι θα συνέβαινε αν αποβιβάζονταν ποτέ ο Ελληνικός Στρατός στη Μικρασία.
    Σπάνια προφητεία, που εκπληρώθηκε κατά γράμμα.
    Γι’ αυτό, και παρ΄όλο που ήταν πιστός στον βασιλιά Κωνσταντίνο μέχρι θανάτου, αρνήθηκε να αναλάβει αρχηγός του επιτελείου, όταν αυτό του προτάθηκε μετά την επιστροφή του βασιλιά, το 1920.

    Ο Μεταξάς όλα αυτά τα χρόνια έμενε πιστός στην αρχική του θέση: Άμεση αποχώρηση απο την Μικρασία. Αν εισακούγονταν, ούτε η μικρασιατική καταστροφή θα είχε συμβεί, ούτε ο μικρασιατικός Ελληνισμός θα είχε ξεριζωθεί. Ο Μεταξάς ήθελε να είναι ο σωτήρας του μικρασιατικού Ελληνισμού, αν μπορείτε να το καταλάβετε αυτό. Δυστυχώς δεν εισακούστηκε.

    Γι’ αυτό και ακόμη και οι ορκισμένοι εχθροί του, μετά το ‘22 δεν τόλμησαν να του απαγγείλουν την παραμικρή κατηγορία.

    Για περισσότερες πληροφορίες, με τεκμηρίωση στις πηγές, διαβάστε το βιβλίο του Ν. Kαρτσωνάκης-Nάκη, Θυμάμαι τη Σμύρνη, Tο Eλληνικό Bιβλίο, 1972. Το απόσπασμα για το θέμα που σας αναλύω, για να μάθετε και εσείς, καημένοι, θα το βρείτε στην διεύθυνση http://www.snhell.gr/testimonies/content.asp?id=353&author_id=113

    Για να καταλάβετε ότι μπροστά στην πατρίδα ο στρατιώτης Ιωάννης Μεταξάς δεν έβαζε τίποτε άλλο, σας αναφέρω και τα εξής.
    Στις 29 Μαρτίου του 1921. συνατήθηκε ο Μεταξάς το βράδυ με τους Γούναρη, Πρωτοπαπαδάκη, Θεοτόκη και Εξαδάκτυλο, οποίοι του πρότειναν την αρχιστρατηγία στην Μικρασιατική εκστρατεία, με σκοπό την… νίκη. Και τότε τους απάντησε ο Μεταξάς, τα εξής εκπληκτικά, τα οποία αποκαλύπτουν και το δικό του το ποιόν, αλλά και την δική σας εμπάθεια:

    “Είναι ως να μου ζητήτε να εξαπατήσω τον κόσμον. Διότι εγώ γνωρίζω, ότι στρατιωτικώς δεν δυνάμεθα να επιτύχωμεν τον σκοπόν μας.
    Ο κ. Πρωτοπαπαδάκης μου λέγει: Μάλιστα, έστω να εξαπατήσωμεν τον κόσμον, εν ανάγκη και αυτό να γίνη.
    Απήντησα προς αυτόν: Μα εγώ δεν εννοώ επ’ ουδενί λόγω να εξαπατήσω τους Έλληνας… Μη λησμονήτε, ότι εγώ από πολλών ετών εξεφράσθην εναντίον της πολεμικής πολιτικής εν Μ. Ασία. Τότε δι’ αυτόν τον λόγον ήλθον εις ρήξιν με τον κ. Βενιζέλον. Και ήμην εν υπηρεσία. Ήδη είμαι απόστρατος. Και (ερωτώ) πρέπει να δεχθώ να επανέλθω εις υπηρεσίαν, ίνα δι’ αυτού βεβαιώσω τον ελληνικόν λαόν, ότι έχω πεποίθησιν, ότι δύναται να γίνη εκείνο, διά το οποίον άλλοτε είχα την εναντίαν πεποίθησιν, ενώ πράγματι και τώρα πιστεύω, ότι δεν δύναται να αχθή εις πέρας;” (”Ημερολόγιο” τ. Γ1, σελ. 83).

    Αυτά για το πόσο ήταν υπεύθυνος ο Μεταξάς για την Μικρασιατική καταστροφή.

    Όσο για το ποιος είναι υπεύθυνος για την Καταστροφή των Ποντίων, αυτό είναι επίσης γνωστό, και το έχετε αναλύσει και εσείς αρκούντως. Είναι ο Βενιζέλος, ο οποίος αφού τους έστειλε στον διάολο, τους έδωσε στεγνά στους Αρμεναίους, δηλαδή στους Τούρκους. Και φυσικά καμάρωνε κιόλας πολύ γι’ αυτό. Τα αποτελέσματα αυτών των “επιδέξιων” χειρισμών του Βενιζέλου φάνηκαν αμέσως μετά, τον Μάη του 1919…
    Φυσικά, λίγα χρόνια μετά δεν θα δίσταζε να δώσει στεγνά και τον Ελληνισμό της Ανατολικής Θράκης…

    Και ενώ έχουν συμβεί αυτά, εσάς σας φταίει ο Μεταξάς!

    Σας συγχαίρω λοιπόν και για τις ιστορικές σας γνώσεις και για την παροιμιώδη ευθυκρισία σας!

    Α, και να χαίρεστε, τους αρχηγούς σας, εσείς της “Δημοκρατκής Παράταξης”… Όλοι ένας κι ένας!!!

    Σχόλιο από Kekaumenos Δεκέμβριος 10, 2007

  2. Στη Διαρκεια της Κατοχής της Ελλάδας απο τους Δολοφονους Χιτλερικους Ναζί:

ποιανου ανοιχτα μερος ειχαν παρει οι Οπαδοι -συνεργατες του Φασιστικου Καθεστωτος της 4ης Αυγουστου;

-Ποιοι φορωντας κουκουλες παρεδιδαν στα Χερια των Γερμανών βασανιστών ή βασανιζαν οι Ιδιοι τους αγωνιστές ;

-Ποιά ηταν η πολιτική καταγωγή των Ναζί ταγματασφαλιτών;

-Ποια ηταν η πολιτιική συνεχεια των επιγονων του Μεταξικου καθεστώτος ; Μηπως ο ΙΔΕΑ , η Χουντα ,(δηλαδή η προδοσία εναντι της δημοκρατιας και του Συνταγματος) η καταστροφή της Κυπρου , η παραδοση της χωρας στους Αμερικάνους;

Σκοπός της ζωής μας δεν ειναι η Χαμέρπεια
..Αλλά το Ασημένιο Δερας της Υπαρξεως μας”
( λεει ο Ποιητής)

Σχόλιο από Νοσφεράτος Δεκέμβριος 11, 2007

  1. Κύριοι,
    δεν με παραξενεύει το γεγονός ότι θέλετε να με παρουσιάσετε ως ακροδεξιό, μόνον και μόνον για να μειώσετε την σημασία των επιχειρημάτων μου, στα οποία επί της ουσίας ποτέ δεν απαντάτε. Εγώ όμως θα συνεχίσω να απαντάω επακριβώς στα δικά σας επιχειρήματα, για να καταλάβετε ότι όχι μόνον δεν είμαι ακροδεξιός, αλλά βρίσκομαι στην αντίπερα όχθη όλων των ολοκληρωτισμών, και των μαύρων αλλά και των κόκκινων.
  2. Γράφετε: “Ο Μεταξάς δεν έδωσε ούτε και τον άπελπι (σύμφωνα με την άποψή του) αγώνα. Δηλαδή: Ήταν -ως στρατιωτικός που είχε δώσει τον Όρκο- διπλά προδότης…”

    Κατηγορείτε ως τον Μεταξά ως προδότη, γιατί αρνήθηκε να κοροϊδέψει τον ελληνικό λαό, όπως του ζητούσαν ο βασιλιάς και ο Γούναρης, αναλαμβάνοντας μια εκστρατεία που ήταν καταδικασμένη σε αποτυχία. Και όταν μάλιστα, για να πάρει την απόφασή του αυτή αρνήθηκε να υπακούσει ακόμη και στον βασιλιά, στον οποίον ήταν πιστός μέχρι θανάτου. Κατηγορείτε δηλαδή ως προδότη αυτόν που πρότεινε τότε την μόνη λύση που θα έσωζε όλον τον μικρασιατικό Ελληνισμό, δηλαδή την άμεση αποχώρηση του ελληνικού στρατού από την Μικρασία. Ήταν λοιπόν προδότης αυτός που ήθελε να σώσει τον Ελληνισμό από τον βέβαιο αφανισμό του, και γι’ αυτό αρνήθηκε να συμπράξει στην κοροϊδία του λαού και στην επερχόμενη καταστροφή. Συγχαρητήρια. Δεν με εκπλήσσετε. Η κοροϊδία του λαού ήταν άλλωστε ένα από τα προσφιλέστερα σπορ της «Δημοκρατικής Παράταξης».

    Γράφετε: «ο Βενιζέλος έχει τις άπειρες ευθύνες -όπως δεν έχουμε κανένα πρόβλημα να τον καταγγείλουμε δημοσιεύοντας σχετικά κείμενα (τα οποία όπως φαίνεται δεν θέλετε να διαβάσετε)- οι του Λαϊκού Κόμματος, η μοναρχία και ο Μεταξάς υπήρξαν πραγματικοί εθνοπροδότες!»

    «Ευθύνες» λοιπόν έχει μόνον ο Βενιζέλος; Έστω και «άπειρες»… Δηλαδή ο άνθρωπος που έστειλε στον διάβολο τους Πόντιους όταν ζήτησαν την συμπαράστασή του και μετά τους παρέδωσε ψυχρά και αδίστακτα στην «αγκαλιά» του Κεμάλ, έχει μόνον ευθύνες; Τι άλλο έπρεπε δηλαδή να κάνει, για να πείτε πως ήταν ο χειρότερος προδότης του Ελληνισμού που εμφανίσθηκε ποτέ στον πολιτικό ορίζοντα της χώρας; Ο άνθρωπος που χάρισε τον Πόντο και την Ανατολική Θράκη στους Τούρκους έχει «ευθύνες» και ο Μεταξάς ήταν… προδότης;! Βλέπω η παροιμιώδης ευθυκρισία σας παραμένει πάντοτε αμείωτη!

    Παρεμπιπτόντως: Το απόσπασμα από το βιβλίο του Ν. Kαρτσωνάκη-Nάκη, στην διεύθυνση http://www.snhell.gr/testimonies/content.asp?id=353&author_id=113 το διαβάσατε;

    Γράφετε: «Και δεν μας είπατε κουβέντα για τον παροιμιώδη φιλο-ατατουρκισμό του Μεταξά. Που υποχρέωσε την προσφυγομάνα Θεσσαλονίκη να έχει στην καρδιά της το τουρκικό προξενείο. Και μετωνόμασε το 1938 την Οδό Αποστόλου Παύλου σε Οδό Κεμάλ Ατατούρκ…»
    Καταρχήν, για το προξενείο: Δεν καταλαβαίνω πραγματικά ποιο είναι το πρόβλημα. Τόσο πια δεν μπορούμε να αντιληφθούμε ούτε τα αυτονόητα; Οι Τούρκοι έτσι κι αλλιώς θα είχαν στην Θεσσαλονίκη ένα προξενείο. Τι πιο φυσικό, αυτό το προξενείο να βρίσκονταν στο σπίτι του Κεμάλ; Πού άλλου θα μπορούσε να είναι δηλαδή; Κύριοι, σας παρακαλώ, λίγη σοβαρότητα δεν θα έβλαφτε…
    Όσο για την οδό Κεμάλ, ήταν μια καταδικαστέα υπερβολή, στα πλαίσια της πολιτικής αυτής της ελληνοτουρκικής φιλίας.
    Αν ο Μεταξάς έκανε λάθη η ακόμη και προδοτικές ενέργειες, δεν έχω κανένα πρόβλημα να το παραδεχτώ, γιατί εγώ δεν είμαι κολλημένος σε κανένα πρόσωπο, παρά μόνον στην πατρίδα. Άλλωστε, αυτό το έκανα ήδη για τον Μεταξά στην περίπτωση του Ρούπελ, όπου χαρακτήρισα ως προδοσία την παράδοσή του στους Γερμανούς, ακόμη και αν δεν είχε πάρει ο ίδιος ο Μεταξάς την σχετική απόφαση, παρά ο βασιλιάς.
    Όμως, η πολιτική της ελληνοτουρκικής φιλίας του Μεταξά ήταν μια από τις μεγαλύτερες προσφορές του στον τόπο. Γιατί μ’ αυτόν τον τρόπο ο Μεταξάς κατάφερε να διασφαλίσει με τον καλύτερο τρόπο τα νώτα της Ελλάδας, μπρος στην ιταλική επίθεση, που την περίμενε ήδη από το… 1934, όπως έχω ήδη αποδείξει. Και αυτό φάνηκε στον πόλεμο του 40, στον οποίον οι Τούρκοι σεβάστηκαν το σύμφωνο και δεν μας επιτέθηκαν, όταν πολεμούσαμε στα βουνά της Αλβανίας τον ιταλικό φασισμό. Και όχι μόνον αυτό. Αλλά σε εφαρμογή αυτού του σύμφωνου φιλίας με την Τουρκία, μας έστειλαν οι Τούρκοι το 41 το Κουρτουλούς, που έσωσε χιλιάδες Έλληνες από την πείνα, όταν η χώρα στέναζε κάτω από την φριχτή φασιστική και ναζιστική κατοχή. Και έστειλαν οι Τούρκοι το Κουρτουλούς γιατί «στον σεισμό του 1939 στη Νοτιοανατολική Τουρκία, 700.000 Έλληνες συνεισέφεραν 2.000.000 δραχμές, τώρα είναι η σειρά μας να ξεπληρώσουμε το ηθικό μας χρέος», όπως έγραψε η τουρκική εφημερίδα «Βατάν».

    Για το Κουρτουλούς βλ. σχετικά και το άρθρο ΑΝΝΑ ΑΝΔΡΕΟΥ, «Έρχεται το Κουρτουλούς!», φώναζαν. Η ιστορία του θρυλικού πλοίου που έφερνε τρόφιμα στην κατοχική Αθήνα»:
    http://www.tanea.gr//Article.aspx?d=20060916&nid=4484899&sn=&spid=366

    Δηλαδή, με την σοφή ελληνοτουρκική πολιτική του, ο Μεταξάς εξακολουθούσε και νεκρός να σώζει και να ευεργετεί τους Έλληνες. Μια πολιτική που χάρις στον Μεταξά οι Τούρκοι την εφάρμοζαν και μετά τον θάνατό του. Ακόμα και όταν η χώρα ήταν κατακτημένη από τους χειρότερους εχθρούς της.

    Ερωτήσεις-Απαντήσεις.

    «Ποιανου ανοιχτα μερος ειχαν παρει οι Οπαδοι -συνεργατες του Φασιστικου Καθεστωτος της 4ης Αυγουστου

    Της Ελλάδας το μέρος είχαν πάρει. Είτε στην εθνική αντίσταση, με τον Ζέρβα, είτε στο Νταχάου, όπως ο στρατηγός της εποποιίας του ’40 Παπάγος, είτε χάνοντας τα υψηλότατα αξιώματά τους, όπως ο μεταξικός αρχιεπίσκοπος Χρύσανθος, που αρνήθηκε να ορκίσει την προδοτική κυβέρνηση του Τσολάκογλου, είτε στην εξόριστη κυβέρνηση, όπως ο Τσουδερός και ο Σεφέρης.

    «-Ποιοι φορωντας κουκουλες παρεδιδαν στα Χερια των Γερμανών βασανιστών ή βασανιζαν οι Ιδιοι τους αγωνιστές
    Οι οπαδοί του Πλαστήρα και του Παπανδρέου, οι οποίοι υπάκουαν έτσι στις εντολές του ενός, από την Γαλλία, και του άλλου, από την Αθήνα, για συνεργασία με τους Γερμανούς.

    «-Ποιά ηταν η πολιτική καταγωγή των Ναζί ταγματασφαλιτών
    Η Δημοκρατική Παράταξη. Βλέπε και απάντηση στην προηγούμενη ερώτηση.

    «-Ποια ηταν η πολιτιική συνεχεια των επιγονων του Μεταξικου καθεστώτος
    Πρωθυπουργοί, Υπουργοί, και διπλωμάτες της μετακατοχικής Ελλάδας: Τσουδερός, Γεωργακόπουλος, Αποστολίδης, Σεφέρης κ. άλ.

    «Μηπως ο ΙΔΕΑ , η Χουντα ,(δηλαδή η προδοσία εναντι της δημοκρατιας και του Συνταγματος) η καταστροφή της Κυπρου , η παραδοση της χωρας στους Αμερικάνους
    Δεν νομίζω πως οι Τσουδερός, Γεωργακόπουλος, Αποστολίδης, Σεφέρης κ. άλ. είχαν σχέση με τον ΙΔΕΑ, την Χούντα και την Κύπρο. Αν εσείς ξέρετε κάτι διαφορετικό, θα το άκουγα με ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Γνωρίζω όμως πως αρχηγός του παρακρατικού ΑΣΠΙΔΑ ήταν ο μετέπειτα χαρισματικός Ηγέτης της «Δημοκρατικής Παράταξης» Ανδρέας Παπανδρέου.

    Κάποιες παρατηρήσεις.
    «-Οι συνένοχοι της Γενοκτονίας των Ελλήνων της Ανατολής. -Αυτοί που δεν έστειλαν ούτε μια σφαίρα στους Πόντιους αντάρτες, όταν έδιναν το απελπισμένο τους αγώνα για χειραφέτηση».
    κ. Μ-π χαίρομαι που έχουμε την ίδια άποψη και μοιραζόμαστε τα ίδια αισθήματα για τον αρχιπροδότη και ολετήρα του μικρασιατικού Ελληνισμού Βενιζέλο.

    «Οι του Λαϊκού Κόμματος, η μοναρχία και ο Μεταξάς υπήρξαν πραγματικοί εθνοπροδότες! -Αυτοί που “συνώστισαν’ τους Έλληνες στην παραλία της Σμύρνης και τους έκαναν δώρο στο φίλο τους, το Μουσταφά Κεμάλ. -Οι ανθρωποκυνηγοί των προσφύγων του ‘22»: Μ-π.
    «Ετσι ανεξαρτητως κρισεων -δεν μπορουμε παρά να σεβαστουμε […] τον Γουναρη»: Νοσφεράτος.
    Σας παρακαλώ θερμά, βρείτε τα πρώτα μεταξύ σας ποιον θα σεβαστείτε και ποιον θα καταδικάσετε σαν προδότη, για να ξέρω και εγώ τι θα απαντήσω…

    κ. Νοσφεράτε, δεν με εκπλήσσει που σέβεστε τον Βενιζέλο, τον Μπεναρόγια και το ΣΕΚΕ.
    Αλλά θα ήθελα να σας ρωτήσω κάτι. Έχετε διαβάσει το άρθρο Πόντος και Αριστερά (καθώς και αυτό για τον Ελ. Βενιζέλο), που υπάρχει σε τούτη εδώ την ιστοσελίδα, όπου παρουσιάζονται με πληρότητα και επάρκεια τα «ανδραγαθήματα» του Βενιζέλου σχετικά με τον ποντιακό Ελληνισμό; Αν ναι, τότε είναι ευτύχημα που άνθρωποι σαν και σας θεωρούν τον Μεταξά προδότη, την στιγμή που θαυμάζουν τον Βενιζέλο!
    Επίσης, γνωρίζετε ποιος στήριζε τους δολοφόνους των εργατών Γονατά και Παπαναστασίου; Μήπως ο Μπεναρόγια;
    Τέλος, κ. θαυμαστά του ΣΕΚΕ, έχετε υπόψιν σας τον Ριζοσπάστη της 12-7-35; Γιατί, αν ναι, τότε ισχύει και αυτήν την φορά ότι μόλις παραπάνω ανέφερα.

    Και κάτι τελευταίο: Ώστε έτσι, κ. Μ-π; Ο Βενιζέλος έχει μόνον «ευθύνες», έστω και «άπειρες», ενώ ο Μεταξάς ήταν προδότης; Δηλαδή, τι άλλο έπρεπε να κάνει ο Βενιζέλος στους Πόντιους, για να παραδεχτείτε πως ήταν ο μοναδικός υπεύθυνος για την μαζική τους γενοκτονία; Έπρεπε να τους σφάξει με τα ίδια του τα χέρια;

    Αιδώς, Αργείοι!!!

    Σχόλιο από Kekaumenos Δεκέμβριος 12, 2007

  3. Ωστε ετσι: o Σεφέρης μεταξικός ; :) τι να πω κυριε Κεκαυμένε … Ετσι ειναι αν ετσι νομιζετε !

Επαναλαμβανω ομως ..Δεν χαρακτηρισα τον Μεταξά -ουτε καν -Προδοτη αλλά οπως ακριβώς ο Γ Βλαχος της Καθημερινης ”-Φυγε απ’ εδώ , Ανθρωπε μικρε, που περιμενες να κατασκευασης πρωθυπουργικόν φρακον από τα Ρακη ”

Σχόλιο από Νοσφεράτος Δεκέμβριος 13, 2007

να και κατι πραγματικά ενδιαφερον σε σχεση με το παρόν μπλογκ
http://sxizofrenia.blogspot.com/2007_10_01_archive.html

Κύριε Μ-π.

1) Δεν έχω γράψει κανένα βιβλίο για τον Μεταξά. Το μόνο που έχω γράψει είναι το γνωστό άρθρο στο Αντίβαρο.

2) Το τι ήταν το Κουρτουλούς, και πώς και γιατί ήρθε στην Ελλάδα, το λέει το σχετικό άρθρο των Νέων, στο οποίο σας έχω παραπέμψει. Απλώς διαβάστε το.

3) Παρ’ όλα όσα είπα, βλέπω πως εξακολουθείτε να επιμένετε, με έναν τρόπο ακατανόητο πια για μένα, στο θέμα του προξενείου και της οδού απ. Παύλου. Συγχωρήστε με, αλλά αδυνατώ πλέον να σας παρακολουθήσω.

4) Για την μοναρχία έχω ακριβώς την ίδια άποψη με την δική σας. Και εδώ βρίσκεται μια ακόμη προδοσία του αρχιπροδότη Βενιζέλου, ο οποίος όταν το 1911 ο λαός απατούσε Συντακτική Βουλή, αυτός επέβαλλε Αναθεωρητική, κρατώντας έτσι το καρκίνωμα της βασιλείας για πολλές δεκαετίες ακόμη στις πλάτες του δύστυχου ελληνικού λαού. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο πως οι τελευταίες γραπτές λέξεις του ήταν «Ζήτω ο Βασιλεύς».

Κύριε Νοσφεράτε,

  1. εγώ το νομίζω ότι ήταν μεταξικός ο Σεφέρης; Δηλαδή όταν κάποιος εργάζεται στο υπουργείο προπαγάνδας ενός καθεστώτος, όπως ο Σεφέρης, με ΑΜΕΣΟ ΠΡΟΙΣΤΑΜΕΝΟ του τον διαβόητο Μανιαδάκη, πώς αλλιώς θα μπορούσε δηλαδή να χαρακτηρισθεί; Αντιστασιακός;;;;

    Κακώς κατεβάσατε την βιογραφία του αρχιδωσίλογου Τσολάκογλου. Δεν είχαμε την όρεξή του. Εγώ αντίθετα θα περίμενα να κατεβάζατε την βιογραφία του ηρωικού μεταξικού αρχιεπισκόπου Χρυσάνθου, τον οποίον έδιωξαν οι Γερμανοί από τον θρόνο του, διότι ακριβώς αρνήθηκε να ορκίσει την «κυβέρνηση» Τσολάκογλου. Η την βιογραφία του στρατηγού της νίκης Παπάγου, που κρατήθηκε σε όλη την κατοχή αιχμάλωτος στο Νταχάου (Τόσο πολύ ήταν βλέπετε συνεργάτες των Γερμανών οι στενότεροι συνεργάτες της μεταξικής δικτατορίας).

    Όσο για τον Βλάχο, είναι πραγματικά ευχάριστο να βλέπει κανείς ότι ένας θαυμαστής του Βενιζέλου αντλεί επιχειρήματα εναντίον του Μεταξά από τον πλέον ορκισμένο εχθρό του Βενιζέλου και τον πιο πιστό υποστηρικτή του βασιλιά και της δεξιάς, δηλαδή τον Γ. Βλάχο.

    Τέλος, χαίρομαι κ. Νοσφεράτε που αποφασίσατε να διαβάσετε το ωραίο αυτό κείμενο του Σεφέρη. Απλά θέλω εδώ να σας πω, διβάστε εσείς όλες τις προηγούμενες φράσεις του Σεφέρη για τον Μεταξά, για το ΟΧΙ που είπε και για το θάρρος και την ευφυΐα του, και εγώ με πολύ χαρά θα διαβάσω και τούτη την δεύτερη φράση (την οποία φυσικά ήδη έχω διαβάσει).

    Όσο για την «απομύθευση» του Μεταξά, κύριε του Πόντος και Αριστερά, όσοι τυχόν διαβάζουν τον διάλογο που έχει αναπτυχθεί σε τούτη εδώ την ιστοσελίδα,θα έλεγα ότι περισσότερο βιώνουν την απομύθευση των «απομυθευτών» του Ιωάννη Μεταξά.

    Σχόλιο από Kekaumenos Δεκέμβριος 13, 2007

  1. Κύριε Κεκαυμένε,

  2. και ‘γω αδυνατώ να σας παρακολουθήσω, οπότε είμαστε πάτσι!

    Αλλά δεν μπορώ να μην σχολιάσω το χαρακτηρισμό σας: “του στρατηγού της νίκης Παπάγου“. Φαντάζονμαι ότι γνωρίζετε τι έκανε ο Παπάγος με τη μουσουλμανική μειονότητα της ελληνικής Θράκης, όταν -με το διάταγμα Φεσσόπουλου- τους υποχρέωσε να μετατρέψουν τις ονομασίες των ιδρυμάτων τους από “μουσουλμανικές” σε “τουρκικές“…

    Βλέπετε, εξακολουθώ να μένω “με έναν τρόπο ακατανόητο πια” στην τουρκοδουλεία όλης αυτής της παράταξης, την οποία εσείς υμνείτε!

    Μ-π

    ——————————–

    Υ.Γ

    Απ’ ότι μπορώ να καταλάβω είστε ένας συνεπής “Παπαδοπουλικός“, εξ ου και αντιμοναρχισμός σας.

    Πάντως μας ευχαριστεί η περιδιάβαση στο ιστολόγιό μας.. Καλό είναι τόσο εσείς όσο και οι οπαδοί του ΚΚΕ, να έρθουν σε επαφή με τους προβληματισμούς αυτών που κάποτε οι πολιτικοί σας πρόγονοι προσπάθησαν -μαζί με τα εθνικιστικά φιλαράκια τους στην άλλη πλευρά του Αιγαίου- να τους βάλουν κυριολεκτικά στον τάφο!!!

    Εξάλλου, το κοντινότερο πολιτικό σχήμα προς εσάς, όσον αφορα τα καθ’ ημάς πάντα, είναι το ΚΚΕ. Μέχρι σήμερα, τη μεταξική άποψη για το Μικρασιατικό προβάλλουν ασυστόλως για να δικαιολογήσουν την τότε δικιά τους πολιτική:

    Σφυρί δρεπάνι
    εληά στεφάνι

    ήταν το κοινό προεκλογικό σύνθημα των πολιτικών σας προγόνων (το ‘20)….

    Να μην ξεχνιόμαστε, ε!!

    Σχόλιο από Πόντος και Αριστερά Δεκέμβριος 13, 2007

  3. Κ Κεκαυμένε λετε ” Για την μοναρχία έχω ακριβώς την ίδια άποψη με την δική σας….” (δηλαδή δηλώνετε μαλλον αντιμοναρχικός)

    Ειναι παραπολύ ενδιαφερον ομως οτι επιλεγετε να υπερασπισετε εναν Πολιτικά Μικρό Ανθρωπο και κατ εξοχήν Δουλο της Μοναρχίας ….(και θα ηταν ακομα πολύ πιο ενδιαφερον αν βλεπαμε με ποιον εκλεκτικιστικό τροπο
    απο την μια κατηγορειτε τον Βενιζελο για τον υποτιθεμενο φιλομοναρχισμό του και απο την αλλη θα μας αποδεικνυατε ισως τον Αντιμοναρχισμό; του Μεταξα..

    Οπως φαινεται σε αυτήν την ζωή θα δουμε και θα ακουσουμε πολλά ακόμα!
    Ενδιαφερον πάντως..

    Σχόλιο από Νοσφεράτος Δεκέμβριος 13, 2007

  4. Κύριε Μ-π.

    Με συγχωρείτε, αλλά πρέπει να σας πληροφορήσω πως πλανάσθε πλάνην οικτράν. Εγώ στην περίπτωσή σας «αδυνατώ» να παρακολουθήσω εμμονές και αγκυλώσεις, ενώ εσείς, στην δική μου περίπτωση αδυνατείτε να παρακολουθήσετε επιχειρήματα και ιστορικά γεγονότα, όποτε δεν είμαστε καθόλου «πάτσι». Η δική μου «αδυναμία» με την δική σας απέχει μέρα με την νύχτα, όσο δηλαδή το φως απ’ το σκοτάδι.

    «Απ’ ότι μπορώ να καταλάβω είστε ένας συνεπής “Παπαδοπουλικός“, εξ ου και αντιμοναρχισμός σας.»
    Χαίρομαι, και πάρα πολύ μάλιστα, που τώρα που έχω αποδείξει πλέρια το έωλο και το ανυπόστατο όλων των επιχειρημάτων σας, καταφεύγετε, όπως ήταν αναμενόμενο, στην τελευταία γραμμή άμυνας όλων των οπαδών της «Δημοκρατικής Παράταξης», την λάσπη και την συκοφαντία. Συγχαρητήρια για το ήθος σας.

    «Των πολιτικών σας προγόνων (το ‘20)…»

    Το ποιοι ήταν οι πολιτικοί μου πρόγονοι, θα το πω εγώ σε σας, κύριε, και όχι εσείς σε μένα. Και σταματήστε πια να λασπολογείτε. Είναι αλήθεια πως ο Γούναρης κι η παρέα του έγιναν κυβέρνηση με σύνθημα το τέλος του πολέμου, το οποίο όμως δυστυχώς πρόδωσαν την επόμενη μέρα της αναρριχήσεώς τους στην αρχή. Με τις γνωστές ολέθριες συνέπειες για το έθνος.

    Επίσης, αν δεν κάνω λάθος, το θέμα που τόσες μέρες συζητάμε εδώ είναι ο Ιωάννης Μεταξάς και όχι ο Παπάγος. Το τι έκανε ή δεν έκανε ο Παπάγος με την μουσουλμανική μειονότητα είναι μια άλλη συζήτηση, τελείως διαφορετική από τούτην εδώ, με την οποία μάλιστα δεν έχω την παραμικρή όρεξη να ασχοληθώ. Εγώ αν ανέφερα τον Παπάγο, ο οποίος το 40 ήταν πραγματικά ο στρατηγός της νίκης, όσο κι αν αυτό δεν σας αρέσει, αλλά είναι αλήθεια, το ανέφερα μόνον για να απαντήσω στο ερώτημα του κ. Νοσφεράτου (νομίζω) τι έκαναν στην κατοχή οι συνεργάτες του Μεταξά.

    Τέλος, κ. Μ-π, ποια άποψη έχει για την μικρασιατική καταστροφή το ΚΚΕ ούτε το γνωρίζω, ούτε και δίνω δεκάρα τσακιστή για να την μάθω. Κι μην με ζαλίζετε μ’ αυτούς τους προδότες. Σημασία έχει ότι η άποψη του Μεταξά ήταν η μόνη που με τις δεδομένες συνθήκες της εποχής εκείνης θα γλύτωνε τα 4 εκατομμύρια των Ελλήνων από τον αφανισμό και την προσφυγιά. Το τι λέει τώρα ο γνωστός φούρνος του χότζα, που ονομάζεται ΚΚΕ, ούτε με ενδιαφέρει και ούτε (βέβαια!) θα χαρίσω την ιστορική αλήθεια σ’ ένα κόμμα, που για τους δικούς του καιροσκοπικούς λόγους τυχαίνει κάποια στιγμή να την υποστηρίζει (που σας εξηγώ και πάλι, δεν ξέρω τι λέει και τι δεν λέει για το θέμα αυτό).

    Κύριε Νοσφεράτε.

    Για το πόσο «πολιτικά μικρός» άνθρωπος ήταν ο Μεταξάς διαβάστε, σας παρακαλώ, τον Σεφέρη και μην με ταλανίζετε άλλο επ’ αυτού.

    Όσο για τον φιλοβασιλισμό του Μεταξά: Ναι είναι αλήθεια. Ο Μεταξάς ήταν ο πιστός και ο πιο απόλυτα αφοσιωμένος οπαδός του βασιλιά. Και τι μ’ αυτό; Απορρίπτω απόλυτα από τον Μεταξά τον φιλοβασιλισμό του, και την προδοσία του Ρούπελ, αλλά κρατάω ΟΛΑ ΤΑ ΑΛΛΑ. Την στρατιωτική του μεγαλοφυΐα, που οδήγησε στους νικηφόρους Βαλκανικούς πολέμους, που μας γλύτωσε από την καταστροφή της Καλλίπολης και μας έφερε στο έπος του 40. Τον αγνό και απόλυτο πατριωτισμό του, που τον οδήγησε να πει το ΟΧΙ στην φασιστική Ιταλία, όταν τα σιχαμερά σκουλήκια Πλαστήρας και Γ. Παπανδρέου τον έβριζαν, ακριβώς επειδή δεν είπε Ναι στους Ιταλούς. Και φυσικά το ανορθωτικό του έργο στα τέσσερα χρόνια της 4ης Αυγούστου. Δηλαδή το ΙΚΑ, το οκτάωρο, τον βασικό μισθό, τις μέριμνα για τις συνθήκες υγιεινής των εργαζομένων, την απαγόρευση της παιδικής εργασίας και πολλά άλλα. Τα οποία αν θέλετε να τα μάθετε, υπάρχουν στον τόμο των Ιστορικών της Ελευθεροτυπίας για το ΟΧΙ, που η εφημερίδα αυτή μοίρασε στις 28/10 φέτος.

    Εγώ, κ. Νοσφεράτε, δεν αξιολογώ τα πρόσωπα πολιτικά, ούτε συναισθηματικά, για να είμαι κολλημένος σε χαρισματικούς, ώστε ότι κι αν κάνουν, καλό, κακό, στραβό, ίσιο, να το χειροκροτώ σαν βλάκας και άβουλο ον. ΟΧΙ. Εγώ προσπαθώ να αξιολογώ τους πάντες μόνον εθνικά, δηλαδή πατριωτικά. Και ανάλογα τους κρίνω.

    Και αυτό, που κάνω, το ξέρω, είναι όντως ενδιαφέρον.

    Σχόλιο από Kekaumenos Δεκέμβριος 13, 2007

  5. Κύριε Κεκαυμένε,

    γράφετε:

    “η άποψη του Μεταξά ήταν η μόνη που με τις δεδομένες συνθήκες της εποχής εκείνης θα γλύτωνε τα 4 εκατομμύρια των Ελλήνων από τον αφανισμό και την προσφυγιά.”

    Για να γίνουμε λίγο ακριβέστεροι: Είμασταν περί τα 2 εκατομμύρια στην Οθωμανική Αυτοκρατορία την εποχή που οι Τούρκοι εθνικιστές είχαν καταλάβει την εξουσία με πραξικόπημα.

    -Από το 1911 είχαν αποφασίσει την εξόντωσή μας.

    -Από το ‘14 άρχισαν οι εθνικές εκκαθαρίσεις κατά όλων των χριστιανικών κοινοτήτων…

    -Το 1918 με το τέλος του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, επρόκειτο να ολοκληρωθεί η τελική μετάβαση από την πολυεθνική παλιά μουσουλμανική Οθωμανική Αυτοκρατορία σε σύγχρονα έθνη-κράτη.

    Η ιστορική εκείνη στιγμή ήταν μια μοναδική στιγμή
    … Ο νικητής θα διαμόρφωνε εν λευκώ το χώρο του! Σε τέτοιας μορφής κράτη δεν υπάρχει περιθώριο για σεβασμό στο διαφορετικό.

    Κατά συνέπεια εκείνη τη στιγμή οι Έλληνες της Ανατολής έδιναν τον ύστατο αγώνα για μια θέση στον (μεταοθωμανικό) ήλιο, ελπίζοντας στη βοήθεια του ελλαδικού κράτους, το οποίο κάποτε το είχαν βοηθήσει αποφασιστικά για να υπάρξει.

    Όμως εκείνη τη μοναδικά κρίσιμη στιγμή η Ελλάδα ήταν γεμάτη από ανασφαλείς προβληματικούς πολιτικούς τύπου Βενιζέλου και οπαδούς της “μικρά πλην εντίμου.”

    Η χειρότερη περίπτωση παλαιοελλαδίτη παράγοντα ήταν ο Μεταξάς. Η χειρότερη των περιπτώσεων! Αλλά ας μην ξαναγράψω όσα έγραψα πριν.

    Αν θέλετε ειλικρινά να κατανοήσετε ότι τη στιγμή εκείνη δεν υπήρχε εναλλακτική λύση και ότι κανείς από τους Έλληνες της Ανατολής δεν θα επιβίωνε υπο τουρκική εθνικιστική διοίκηση διαβάστε το κείμενο που φιλοξενούμε για τη Γενοκτονία στον Πόντο.

    Μ-π

    ——————-

    Εάν δεν είστε “παπαδοπουλικός”, σόρι!!!

    Πάντως κουβέντα δεν είπατε για την πολιτική του (αντικομμουνιστή τάχα μου) Μεταξά που παρέδωσε τους Έλληνες υπηκόους της ΕΣΣΔ (κυρίως Πόντιους) στα χέρια του Στάλιν και ΔΕΝ αντέδρασε όταν ξεκίνησαν οι διώξεις του ‘37, πλην ενός χαμηλού επιπέδου, χλιαρού διαβήματος…

    Σχόλιο από Πόντος και Αριστερά Δεκέμβριος 13, 2007

  6. ”Και φυσικά το ανορθωτικό του έργο στα τέσσερα χρόνια της 4ης Αυγούστου. Δηλαδή το ΙΚΑ, το οκτάωρο, τον βασικό μισθό, τις μέριμνα για τις συνθήκες υγιεινής των εργαζομένων, την απαγόρευση της παιδικής εργασίας και πολλά άλλα.”

    - Παμπολλα αναλογα επιχειρηματα εχουν να πουν και οι Οπαδοι του Μουσσολινι στην σημερινη Ιταλία ΄”που εκανε τα τρενα να ξεκινουν στην Ωρα τους’‘)

    και οι θλιβεροι νοσταλγοι του Χιτλερ στην Γερμανια(που καθιερωσε το ”κοινωνικό ”κρατος για τους Υγιεις Αριους , εξοντωνοντας ολους τους Μιαρους …

    Σχόλιο από Νοσφεράτος Δεκέμβριος 13, 2007

  7. «Είμασταν περί τα 2 εκατομμύρια στην Οθωμανική Αυτοκρατορία»

    Όχι, κύριε, ήμασταν 4 εκατομμύρια. Δυστυχώς τα 2 «χάθηκαν» στον δρόμο. Δηλαδή στην καταστροφή και στις γενοκτονίες.

    Η αλήθεια είναι πως είχε πραγματικά αποφασιστεί η εξόντωσή μας, αλλά δεν θα γινόταν με τον αφελή τρόπο που εσείς νομίζετε και «περιγράφετε». Το πώς είχε αποφασιστεί η εξόντωση μας ο μόνος που το είχε καταλάβει ήταν ο Ιωάννης Μεταξάς, και έκανε τα πάντα για να το αποτρέψει, αλλά δυστυχώς δεν μπόρεσε…

    «Κατά συνέπεια εκείνη τη στιγμή οι Έλληνες της Ανατολής έδιναν τον ύστατο αγώνα για μια θέση στον (μεταοθωμανικό) ήλιο, ελπίζοντας στη βοήθεια του ελλαδικού κράτους, το οποίο κάποτε το είχαν βοηθήσει αποφασιστικά για να υπάρξει.»
    Σας εκλιπαρώ, διαβάστε το απόσπασμα από το βιβλίο του Ν. Kαρτσωνάκη-Nάκη εδώ: http://www.snhell.gr/testimonies/content.asp?id=353&author_id=113 Θα σας βοηθήσει να καταλάβετε πόσο απλοϊκά και ανεδαφικά είναι όλα τα παραπάνω που πιστεύετε και ισχυρίζεσθε…

    «Πάντως κουβέντα δεν είπατε για την πολιτική του (αντικομμουνιστή τάχα μου) Μεταξά που παρέδωσε τους Έλληνες υπηκόους της ΕΣΣΔ (κυρίως Πόντιους) στα χέρια του Στάλιν και ΔΕΝ αντέδρασε όταν ξεκίνησαν οι διώξεις του ‘37, πλην ενός χαμηλού επιπέδου, χλιαρού διαβήματος…»
    Αφαιρέστε εσείς, κύριε, πρώτα όλα τα ψευδέστατα και συκοφαντικά που έχετε γράψει παραπάνω για τον Μεταξά, τα οποία ένα προς ένα έχω αναιρέσει, και θα σας απαντήσω και εγώ και σ’ αυτό εδώ το τελευταίο (όχι αξιολογικά τελευταίο, τελευταίο στην σειρά των θεμάτων που συζητάμε).

    «…ανασφαλείς προβληματικούς πολιτικούς τύπου Βενιζέλου…»
    Ώστε έτσι απλά και ανώδυνα, «ανασφαλής πολιτικός» ο αρχιπροδότης και αρχισφαγέας του ποντιακού Ελληνισμού Βενιζέλος; Κύριε, δεν ξέρω τελικά αν περισσότερο ντρέπομαι ή θλίβομαι που είστε Πόντιος, και δη Τραπεζούντιος…

    Σχόλιο από Kekaumenos Δεκέμβριος 13, 2007

  8. Κύριε Νοσφεράτε,

    είναι ντροπή και μόνον να συγκρίνετε τον πολέμιο του φασισμού Ιωάννη Μεταξά με τα κτηνώδη καθεστώτα του Χίτλερ και του Μουσσολίνι.

    Αν και με ξενίζει πάρα πολύ που εσείς παρουσιάζεστε ως εχθρός του καθστώτος του Μουσσολίνι, διότι πολύ πριν τους “σημερινούς οπαδούς του“, τον Μουσσολίνι τον είχε θαυμάσει βαθιά ο τόσο σεβαστός από σας Βενιζέλος…

    Σχόλιο από Kekaumenos Δεκέμβριος 13, 2007

“Ε, κύριοι” (που έλεγε και ο Βενιζέλος),

  1. δεν μπορείτε να φανταστείτε το πόσο διασκεδάζω με αυτήν την αξιολύπητη κατάσταση στην οποία έχετε περιέλθει, όπου απογυμνωμένοι πια από κάθε λογικό και ιστορικό “επιχείρημα” έχετε αποβάλλει και τα τελευταία φύλλα συκής που κάλυπταν την ιδεολογική και ιστορική σας ένδεια, και καταφεύγετε στην τελευταία άμυνα του κάθε “δημοκρατικού” πολίτη, την ειρωνεία και την χλεύη. Αλλά είναι τόσο πικρή και το βεβιασμένη αυτή η “κοροϊδία” σας, που πραγματικά είναι σχεδόν απολαυστική!

    Και για να σας πενέψω και λίγο, θέλω να σας διαβεβαιώσω πως είστε πραγματικά άξιοι πνευματικοί επίγονοι του μεγάλου αρχιπροδότη και σφαγέα του ποντιακού Ελληνσισμού Ελευθερίου Βενιζέλου, εφ’ ω και σας συγχαίρω δια την ευφυίαν σας…

    Με τιμή και ευγνωμοσύνη για τις πολλές ευχάριστες ώρες και στιγμές που μου χαρίσατε,

    Γ.Κ.

    Σχόλιο από Kekaumenos Δεκέμβριος 15, 2007

  2. Να περνάς καλά Κεκαυμανε μαζί με την Προτομή του Μεταξά (και ποιος ξερει ποιων αλλων… Τσολακογλου κ.λ.π)

    Σχόλιο από Νοσφεράτος Δεκέμβριος 15, 2007

  3. Κυριε Κεκαυμένε

    χαρήκαμε πολύ για τη γνωριμία,

    μη χαθείτε.

    Η σχέση σας με το Μεταξά έχει πολύ ενδιαφέρον!
    Τι λες Νοσφεράτε και συ θείε Φρόιντ. (Αλήθεια, γιατί χάθηκες!)

    Μ-π

    Σχόλιο από Πόντος και Αριστερά Δεκέμβριος 15, 2007

  4. Εγώ θα κρατήσω το:

    “είστε απογυμνωμένοι πια από κάθε λογικό και ιστορικό “επιχείρημα” έχετε αποβάλλει και τα τελευταία φύλλα συκής” και ότι “είστε πραγματικά άξιοι πνευματικοί επίγονοι του μεγάλου αρχιπροδότη και σφαγέα…”

    και ελπίζω να καταλάβετε όλοι, το πως ο ελληνικός φασισμός ενσωματώνει πλέον τα θύματά του και τα μετατρέπει σε δικά του επιχειρήματα.

    Είναι σα να επικαλούνται οι Βούλγαροι φασίστες (απόγονοι των συμμάχων των Ναζί στο Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο) το Ολοκαύτωμα και να θεωρούν ότι η ανάδειξή του αποτελεί υποχρέωσή τους. Ενώ όλοι όσοι καταγγέλουν το δικό τους ρόλο εκείνη την εποχή να λοιδωρούνται ως: “απογυμνωμένοι πια από κάθε λογικό και ιστορικό “επιχείρημα”” που επιπλέον έχουν “αποβάλλει και τα τελευταία φύλλα συκής” ως “ πραγματικά άξιοι πνευματικοί επίγονοι του μεγάλου αρχιπροδότη και σφαγέα” (του Χίτλερ θα έλεγαν αυτοί, οι Βούλγαροι φασίστες)

    Ελπίζω Νοσφεράτε, Μ-π και λοιποί φίλοι να καταλαβαίνετε το πως θα κινηθεί την επόμενη περίοδο ιδεολογικά η ακροδεξιά πανούκλα.

    Ομέρ

    Σχόλιο από Πόντος και Αριστερά Δεκέμβριος 15, 2007

  5. Και φυσικα χαίρομαι που επιβεβαιώνετε τις χειρότερες υποψίες μου: Είστε τόσο εμετικοί προδότες του Ελληνισμού,όσο οι αρχιπροδότες και γερμανοτσολιάδες πολιτικοί σας πατεράδες.
    Συνεχίστε έτσι.

    Άξιος ο μισθός σας, σιχαμεροί δωσίλογοι του χτές, του σήμερα και του αύριο.

    Υ.Γ.

    Και μην ξεχνάτε, κάθε πρώι, “ελεύθεροι δημοκρατικοί πολίτες”, θα αναφωνήτε την τελευταία φράση του μεγάλου σας Ηγέτη Βενιζέλου: “Ζήτω ο Βασιλεύς”!!!

    Σχόλιο από Kekaumenos Δεκέμβριος 17, 2007

  6. Kekaumenos

    έχεις σαλτάρει τελείως…

    Εμ, με τις εμμονές που έχεις δεν θα είχες και καλύτερη κατάληξη!

    Ομέρ

    Σχόλιο από Πόντος και Αριστερά Δεκέμβριος 17, 2007

  7. Νοσφεράτε για σένα τα λέει κυρίως..

    Εμείς έχουμε και μια παλαιοελλαδίτικη ρίζα,
    οπότε θα το γλυτώσουμε το ρετσινόλαδο!

    Ομέρ

    Σχόλιο από Πόντος και Αριστερά Δεκέμβριος 17, 2007

  8. «Ο πόλεμος αυτός [το έπος του 40] που προκλήθηκε από τη βασιλομεταξική σπείρα, που διατάχτηκε από τους εγγλέζους ιμπεριαλιστές, δεν μπορεί να έχει την παραμικρή σχέση με την υπεράσπιση της πατρίδος μας.

    Ούτε είναι βέβαια «πόλεμος κατά του φασισμού», όπως δήλωσε κυνικά ο αρχιφασίστας Μεταξάς, ο δήμιος του λαού μας.

    Μα ούτε και πόλεμος για την απελευθέρωση των ελληνικών μειονοτήτων της Αλβανίας άπ’ το ζυγό του ιταλικού φασισμού και της Αλβανικής αστοτσιφλικάδικης κλίκας, γι’ αυτό ο πόλεμος αυτός δεν μπορεί νάχει καμμιά σχέση με την ελευθερία»

    Μανιφέστο της Κ.Ε του Κ.Κ.Ε, 7 Δεκεμβρίου 1940.

    Να με ποιους ταυτίζεστε, κύριοι της “Δημοκρατικής Παράταξης”. Μ’ αυτούς που έβριζαν τον Μεταξά επειδή “τόλμησε” να κάνει πόλεμο ενάντια στον φασισμό. Για τον ίδιο λόγο που τον έβριζαν και οι δωσίλογοι Πλαστήρας και Παπανδρέου. Και πώς θα μπορούσαν άλλωστε να κάνουν αλλιώς οι αφωσιωμένοι και δεδηλωμένοι αρχιφασίστες θαυμαστές του Μουσσολινί Πλαστήρας, Παπανδρέου, Βενιζέλος.

    Εσείς μαζί με τα αρχιφασισταριά της “Δημοκριατικής Παράταξης” Και εμείς με τον ΜΟΝΑΔΙΚΟ τότε ΠΟΛΕΜΙΟ ΤΟΥ ΦΑΣΙΣΜΟΥ ΙΩΑΝΝΗ ΜΕΤΑΞΑ.

    Αυτό σας αξίζει,

    Αυτό μας πρέπει.

    Νά ‘στε καλά.

    Γ.Κ.

    Σχόλιο από Kekaumenos Δεκέμβριος 17, 2007

  9. Και είμαστε πολύ ευτυχισμένοι γι’ αυτό.

    Σχόλιο από Kekaumenos Δεκέμβριος 17, 2007

6 σχόλια:

Γιάννης είπε...

ορισμένα σχόλια για το ποστ αυτό.
Το κυριότερο ερώτημά μου αφορά στην άποψή σου:
"Άμεση αποχώρηση απο την Μικρασία. Αν εισακούγονταν, ούτε η μικρασιατική καταστροφή θα είχε συμβεί, ούτε ο μικρασιατικός Ελληνισμός θα είχε ξεριζωθεί. Ο Μεταξάς ήθελε να είναι ο σωτήρας του μικρασιατικού Ελληνισμού, αν μπορείτε να το καταλάβετε αυτό. "

πώς την τεκμηριώνεις; από όσο είδα, ισχυρίζεσαι ότι :
"Η αλήθεια είναι πως είχε πραγματικά αποφασιστεί η εξόντωσή μας, αλλά δεν θα γινόταν με τον αφελή τρόπο που εσείς νομίζετε και «περιγράφετε». Το πώς είχε αποφασιστεί η εξόντωση μας ο μόνος που το είχε καταλάβει ήταν ο Ιωάννης Μεταξάς, και έκανε τα πάντα για να το αποτρέψει, αλλά δυστυχώς δεν μπόρεσε… "

επίσης παραπέμπεις σε άρθρο στο snhell, στο οποίο θεωρείται ευφυής ο Μεταξάς επειδή κατάλαβε ότι οι Άγγλοι κορόιδευαν την Ελλάδα και διέβλεπε ότι θα μας εγκαταλείψουν.

ξεκινώντας από το τελευταίο, παρόμοιες αντιλήψεις έχει και ο Ριζοσπάστης, ότι δηλ. η εκστρατεία γινόταν για λογαριασμό των Άγγλων και δεν ήταν εθνικοαπελευθερωτική, άρα δεν έπρεπε να (πιαστούμε κορόιδα και να) υπηρετήσουμε κάποιους που θα μας εγκατέλειπαν όταν πετύχαιναν τις επιδιώξεις τους. ανεξάρτητα από το αν η κατοχή της Ιωνίας επιβοηθήθηκε από τους ξένους ή όχι, η εναντίωση σε αυτήν ΕΠΕΙΔΗ οι ξένοι είχαν ανάμιξη στις προϋποθέσεις πραγμάτωσής της είναι εσφαλμένη. και η ανεξαρτησία του 1821 αποκτήθηκε με τη ναυμαχία του Ναβαρίνο τελικά. θα έπρεπε να παραιτηθούμε από αυτήν επειδή η ίδια ήταν αποτέλεσμα των παιχνιδιών των ξένων; ασφαλώς όχι. το ίδιο και με την απελευθέρωση της Ιωνίας. ιμπεριαλιστική ή μη, έχουσα ή μη ρίσκο λόγω της απροθυμίας των ξένων, όλα αυτά ήταν αδιάφορα, εφόσον έτσι θα απελευθερωνόταν ένα κομμάτι της Μ. Ασίας καθώς και η Α. Θράκη (αλήθεια, αν δεχτούμε ότι είχε δίκαιο ο Μεταξάς για την απόβαση στην Ιωνία και, παρομοίως, αποδεχθούμε τον προδοτικό ρόλο του Βενιζέλου στην παράδοση της Α. Θράκης, τί γνώμη είχε ο πρώτος για την επέκτασή μας στην Α. Θράκη, η οποία δεν ήταν τμήμα ενός συμπαγούς γεωγραφικού όγκου;)

Στο σημείο αυτό πρέπει πάντα να διαχωρίζεται η δίχως σχεδιασμό εκστρατεία στο εσωτερικό της Μ. Ασίας με την ίδια την κατοχή της Ιωνίας. ότι το δεύτερο έφερε το πρώτο δεν οφειλόταν σε νομοτέλεια. ότι ο Βενιζέλος επέκτεινε σε μια ασφαλή ζώνη την κυριαρχία του ελληνικού στρατού δεν έχει καμμία σχέση με την ανοργάνωτη (λ.χ. δίχως ταυτόχρονη επίθεση από τον Πόντο) και δίχως συμμάχους επέκταση ώς την Άγκυρα. άλλο να θεωρηθεί ως λάθος τακτικής των βασιλικών η δίχως βοήθεια επέκταση/εκστρατεία μετά το 1920 κι άλλο ο δήθεν λόγω σωφροσύνης μικροελλαδισμός, ότι τάχα οι Τούρκοι ήταν ανίκητοι. κανείς δεν έχει την αντίληψη ότι η εκστρατεία στην Άγκυρα έγινε με σκοπό την κατάληψη της μισής Μ. Ασίας. η Ελλάδα μπορούσε κι έπρεπε να επεκταθεί στις περιοχές στις οποίες υπήρχε ελληνικός πληθυσμός τόσος ώστε η παραμονή εκεί θα ήταν εύκολη (πόροι και πληθυσμός γηγενής πρόθυμος να συναγωνιστεί με τον Ε.Σ.). το διάστημα 1918-1920 ήταν η μόνη περίοδος στις ελληνοτουρκικές σχέσεις επί αιώνες στην οποία υπήρχε η δυνατότητα οριστικού ξεμπερδέματος με την τουρκική παρουσία στο Αιγαίο και την Πόλη. θα ήταν δειλία εάν κανείς δεν ρίσκαρε. τέτοια δειλία δεν επέδειξαν οι επαναστάτες στα 1821. αυτά είναι τα παραμύθια των "ανίκητων Τούρκων", της "τεράστιας ποσότητάς" τους. Τότε μόνο, σε ιστορία 500 χρόνων, η Ελλάδα πληθυσμιακά έφτανε την Τουρκία ή, τουλάχιστον, υπήρχε η μικρότερη αναλογία ε/τ πληθυσμών.

οι Τούρκοι αμέσως μόλις επικράτησαν, άρχισαν την επεκτατική πολιτική: πρώτα αφανίζοντας τους εν Τουρκία εναπομείναντες (αυτή ήταν η περίφημη ελληνοτουρκική φιλία, την οποία ο μετά τις εκλογές του 1920 Βενιζέλος, ο Μεταξάς και όλοι προώθησαν - και ασφαλώς η προσωρινή, λόγω ανάγκης ανασυγκρότησης, απραξία εναντίον μας ώς το 1940-50 οφείλεται όχι στην ε/τ φιλία, αλλά στην ανάγκη ανασυγκρότησης και ξεμπερδέματος με τα παρηκμασμένα οσμανικά στοιχεία της) και,έπειτα, περνώντας στο β' στάδιο, απαιτώντας όσα κερδήθηκαν στους Βαλκανικούς. άρα το θέμα ήταν: είτε οι Τούρκοι οριστικά θα εκδιώκονταν παύοντας να αποτελούν κίνδυνο, από την Δ. Μ. Ασία, είτε θα επέστρεφαν ώστε να διεκδικήσουν όσα έχασαν το 1912.


συνιστά λάθος πρώτου μεγέθους η εκτίμηση ότι οι Τούρκοι θα επέτρεπαν, έπειτα από τις σφαγές του 1915-1918. η εκτίμηση αυτή θεωρεί ότι οι Τούρκοι επειδή έφαγαν κάποιες σφαλιάρες το 1912-3 μετατράπηκα σε ειρηνόφιλους. η εκδίωξη των "λωζανικών" Ελλήνων μετά το 1923 από την "φίλη Τουρκία" δείχνει ότι και δίχως την "κακή επέμβαση" στην Ιωνία ο Ελληνισμός εκεί μόνο υπό ελληνική διοίκηση θα παρέμενε στις εστίες του. ποια είναι η διαφορά μεταξύ του "αφελούς" ή του "έξυπνου" τρόπου, κανείς δεν ξέρει, εφόσον και στις δυο περιπτώσεις είχαμε τη δυστυχή έκβαση του διλλήματος: απελευθέρωση των τόπων αυτών ή εκδίωξη των εκεί Ελλήνων. αυτή ήταν η λογική του έθνους-κράτους, καλώς ή κακώς, τα ίδια θα γινόταν και στη Μακεδονία (όπως έγιναν στο Μοναστήρι ή την Α.Ρωμυλία ή τώρα στην Β. Ήπειρο ή στην Β. Κύπρο) εάν οι Έλληνες δεν την απελευθέρωναν. η αμαχητί παράδωση "επειδή δεν θα νικήσουμε ποτέ τους Τούρκους" δεν ήταν δείγμα ούτε σοβαρότητας ούτε σωφροσύνης, είναι και ήταν δείγμα γραικυλισμού στον αιώνα. όπως μόνο ως αστείο μπορεί να εκληφθεί η άποψη ότι αν δεν είχε συμβεί η Μ. Εκστρατεία οι Έλληνες θα παρέμεναν εκεί. η εκδίωξη των Ελλήνων της Ιωνίας στα 1915 κ.ε. πριν πατήσει το πόδι του έλληνας στρατιώτης εκεί και ενόσω η Ελλάδα παρέμενε ακόμα ουδέτερη δείχνει το (κομμουνιστικής - ή μάλλον "ΣΕΚΕικής" έμπνευσης) επιχείρημα "ναι, μας έσφαξαν, αλλά τι περιμένατε, αφού κι εμείς είχαμε στρατό εκεί;" ε, λοιπόν, και στην Μακεδονία, την Ήπειρο, την Δ. Θράκη, τα νησιά είχαμε και έχουμε στρατό, γι' αυτό ακριβώς δεν σφάχτηκαν Έλληνες εκεί: διότι η σφαγή/εκτόπισή τους, εάν δεν υπήρχε Ε.Σ., θα συνέβαινε επίσης οπωσδήποτε. άρα έπρεπε τουλάχιστον να παίξουμε, μήπως κερδίσουμε. η εκ των υστέρων τουρκοφιλία, το σύνδρομο της ήττας από "τους ανίκητους Τούρκους" του Μεταξά κ.λπ., όλα αυτά είναι αηδίες βασισμένες στα μετέπειτα γεγονότα, όχι στο γεγονός ότι στην Ιωνία, την Α. Θράκη (και στον Πόντο, εάν οι έλληνες ηγέτες πίστευαν λίγο παραπάνω στην δυναμική των γεγονότων) ο Ε.Σ. βρισκόταν σε ελληνικά μέρη και όχι σε μέρη εχθρικά, στα οποία δεν ήξερε "από πού θα του ερχόταν η κατραπακιά".

ασφαλώς ο γερμαναράς εθνοπροδότης Μεταξάς του εθνικού Διχασμού δεν μπορεί να συγκριθεί με τον Βενιζέλο που έκανε λάθη τακτικής (ειδικά στο θέμα του Πόντου), παρά το γεγονός ότι άλλο πρόσωπο ο Βενιζέλος μετά τις εκλογές του 1920 και άλλο ο Βενιζέλος πριν από αυτές. γιατί στη μία περίπτωση, του Βενιζέλου προ του 1920, έχουμε εθνοσωτήρια τακτική με λάθη στρατηγικής, ενώ στην περίπτωση του διχαστή Μεταξά έχουμε εσφαλμένη τακτική η οποία τάχα αποδείχθηκε ορθή εξαιτίας των υπερβολών και της ανοργανωσιάς των αντιβενιζελικών μετά το 1920 (και όχι επειδή αντικειμενικά ήταν ορθή).

Γιάννης είπε...

Σύμφωνα με την "Ιστορία του Ελληνικού έθνους"της εκδ. Αθηνών (τ. ΙΕ', σ. 159)

ο Μεταξάς έφθασε σε τέτοιο βαθμό εθνοπροδοσίας ώστε ούτε στην περιοχή της Σμύρνης δεν αποτελούσαν την πλειονότητα (και συνεπώς ούτε εκεί είχαν δικαιώματα, μπορεί να συμπεράνει κανείς ότι πίστευε ο Μεταξάς).

Ωστόσο ο Μεταξάς "χαιρέτησε την ελληνική απόβαση στη Μύρνη το Μάιο του 1919 σαν απαρχή μιας περιόδου μεγαλείου και ευημερίας για τη χώρα"

"κατά την έναρξη των επιχειρήσεων του Μαρτίου είχε ταχθεί έμμεσα και αυτός, με την απόρριψη των προτάσεων του Βενιζέλου για σύμπτυξη του μετώπου, υπέρ της επιθετικής πολιτικο στρατιωτικής επιλογής της κυβερνήσεως. Μετά το απογοητευτικό για την Ελλάδα τέλος των επιχειρήσεων εκείνων, επανήλθε με ανανεωμένη πεποίθηση στις αρχικές του απόψεις".

αυτό προφανώς δεν λέγεται "σταθερότητα απόψεων".

Ανώνυμος είπε...

Όλα αυτά έχουν απαντηθεί και μάλιστα λεπτομερώς ήδη μέσα από τον διάλογο που είχα με τους "Πόντιους". Γιατί ακριβώς αυτά μου έλεγαν και αυτοί. Αν θέλεις όλο τον διάλογο ολκληρωμένο, θα τον βρεις στην διεύθυνσή (τους) http://pontosandaristera.wordpress.com/2007/10/28/28-10-2007/.

Αν έχεις την διάθεση να μάθεις ποιος ήταν πραγαματικά ο Βενιζέλος διάβασε το όσα γράφω εκεί, και τα όσα γράφω εδώ στην μελέτη μου Ο Μεταξάς, το ΟΧΙ και η Δημοκρατική Παράταξη.


Γ.Κ.

Γιάννης είπε...

Γράφετε ότι όλα αυτά είχαν ειπωθεί και απαντηθεί στο διάλογο με τους Π&Α. εκεί βρήκα να γράφεις:

1) "Όση σοβαρότητα έχουν τα όσα έχετε πει μέχρι τώρα για τον Μεταξά και το ΟΧΙ, άλλη τόση έχουν και αυτά εδώ, για την ευθύνη του Μεταξά για την Μικρασιατική Καταστροφή.

Ο Μεταξάς, όπως ξέρουν όλοι, εκτός από εσάς, ήταν ενάντια στην Μικρασιατική εκστρατεία ήδη από το 1915, όταν και παρέδωσε, το Γενάρη εκείνης της χρονιάς, το πασίγνωστο σε όλους, πλην Λακεδαιμονίων, υπόμνημά του στον Βενιζέλο, στο οποίο του εξηγούσε τι θα συνέβαινε αν αποβιβάζονταν ποτέ ο Ελληνικός Στρατός στη Μικρασία.
Σπάνια προφητεία, που εκπληρώθηκε κατά γράμμα.
Γι’ αυτό, και παρ΄όλο που ήταν πιστός στον βασιλιά Κωνσταντίνο μέχρι θανάτου, αρνήθηκε να αναλάβει αρχηγός του επιτελείου, όταν αυτό του προτάθηκε μετά την επιστροφή του βασιλιά, το 1920.

Ο Μεταξάς όλα αυτά τα χρόνια έμενε πιστός στην αρχική του θέση: Άμεση αποχώρηση απο την Μικρασία. Αν εισακούγονταν, ούτε η μικρασιατική καταστροφή θα είχε συμβεί, ούτε ο μικρασιατικός Ελληνισμός θα είχε ξεριζωθεί. Ο Μεταξάς ήθελε να είναι ο σωτήρας του μικρασιατικού Ελληνισμού, αν μπορείτε να το καταλάβετε αυτό. Δυστυχώς δεν εισακούστηκε. "

και

2) "“Είναι ως να μου ζητήτε να εξαπατήσω τον κόσμον. Διότι εγώ γνωρίζω, ότι στρατιωτικώς δεν δυνάμεθα να επιτύχωμεν τον σκοπόν μας.
Ο κ. Πρωτοπαπαδάκης μου λέγει: Μάλιστα, έστω να εξαπατήσωμεν τον κόσμον, εν ανάγκη και αυτό να γίνη.
Απήντησα προς αυτόν: Μα εγώ δεν εννοώ επ’ ουδενί λόγω να εξαπατήσω τους Έλληνας… Μη λησμονήτε, ότι εγώ από πολλών ετών εξεφράσθην εναντίον της πολεμικής πολιτικής εν Μ. Ασία. Τότε δι’ αυτόν τον λόγον ήλθον εις ρήξιν με τον κ. Βενιζέλον. Και ήμην εν υπηρεσία. Ήδη είμαι απόστρατος. Και (ερωτώ) πρέπει να δεχθώ να επανέλθω εις υπηρεσίαν, ίνα δι’ αυτού βεβαιώσω τον ελληνικόν λαόν, ότι έχω πεποίθησιν, ότι δύναται να γίνη εκείνο, διά το οποίον άλλοτε είχα την εναντίαν πεποίθησιν, ενώ πράγματι και τώρα πιστεύω, ότι δεν δύναται να αχθή εις πέρας;” (”Ημερολόγιο” τ. Γ1, σελ. 83).

Αυτά για το πόσο ήταν υπεύθυνος ο Μεταξάς για την Μικρασιατική καταστροφή."

και

3) "Κατηγορείτε ως τον Μεταξά ως προδότη, γιατί αρνήθηκε να κοροϊδέψει τον ελληνικό λαό, όπως του ζητούσαν ο βασιλιάς και ο Γούναρης, αναλαμβάνοντας μια εκστρατεία που ήταν καταδικασμένη σε αποτυχία. Και όταν μάλιστα, για να πάρει την απόφασή του αυτή αρνήθηκε να υπακούσει ακόμη και στον βασιλιά, στον οποίον ήταν πιστός μέχρι θανάτου. Κατηγορείτε δηλαδή ως προδότη αυτόν που πρότεινε τότε την μόνη λύση που θα έσωζε όλον τον μικρασιατικό Ελληνισμό, δηλαδή την άμεση αποχώρηση του ελληνικού στρατού από την Μικρασία. Ήταν λοιπόν προδότης αυτός που ήθελε να σώσει τον Ελληνισμό από τον βέβαιο αφανισμό του, και γι’ αυτό αρνήθηκε να συμπράξει στην κοροϊδία του λαού και στην επερχόμενη καταστροφή."

και

4) "Η αλήθεια είναι πως είχε πραγματικά αποφασιστεί η εξόντωσή μας, αλλά δεν θα γινόταν με τον αφελή τρόπο που εσείς νομίζετε και «περιγράφετε». Το πώς είχε αποφασιστεί η εξόντωση μας ο μόνος που το είχε καταλάβει ήταν ο Ιωάννης Μεταξάς, και έκανε τα πάντα για να το αποτρέψει, αλλά δυστυχώς δεν μπόρεσε… "


Αναφορικά με το πρώτο κάνετε λάθος, γιατί ο Μεταξάς χαιρέτισε την απελευθέρωση της Σμύρνης το 1919 και δεν ισχύει η άποψή σας πως ο Μεταξάς έμεινε όλα αυτά τα χρόνια πιστός στην αρχική του θέση.

Το ότι η Μικρασιατική Εκστρατεία απέτυχε δεν σημαίνει απαραίτητα ότι ο Μεταξάς επαληθεύτηκε. γιατί θα μπορούσαν να υπάρξουν χίλιοι διαφορετικοί λόγοι αποτυχίας από αυτούς που θα ανέφερε ο Μεταξάς. είναι άλλο πράγμα η αποτυχία έπειτα από εξαντλητική εκστρατεία καθυπόταξης όλης της Μικρασίας και άλλο πράγμα η υποθετική καταστροφή έπειτα από αποτυχία υπεράσπισης της Ιωνίας. ότι η μία εκδοχή του σχεδίου, αυτή των βασιλικών, απέτυχε, δε συνεπάγεται το δεδομένο της αποτυχίας για κάθε άλλη εναλλακτική προσπάθεια. ας μη ξεχνάμε ότι ο Βενιζέλος*** είχε προτείνει την υποχώρηση στα νόμιμα όρια, ώστε και οι Άγγλοι να μείνουν εκτεθειμένοι αλλά και ο ΕΣ να αμύνεται σε φιλικά αλλά και περιορισμένα εδάφη.



***
τον οποίο αποκαλείτε αρχιπροδότη και δη σφαγέα των Ποντίων. αν τέτοιος είναι ο χαρακτηρισμός για κάποιον που έκανε λάθη (μεγάλα, μετά το 1922, ή μικρά) στρατηγικής, τότε μόνο ακατανόμαστο προδοτικό μίασμα θα έπρεπε να αποκληθεί όποιος αρνούνταν την ελληνικότητα ακόμη και της ίδιας της Ιωνίας, όπως έκανε αυτός τον οποίο υπερασπίζεστε.

Αναφορικά με το δεύτερο, ο Μεταξάς άραγε ανέφερε τι θα έπρεπε να γίνει από τη στιγμή που είχε συντελεστεί η εδραίωση στη Μικρασία και η προώθηση του ΕΣ. ή μήπως ήδη από τα 1920 θεωρούσε ότι ούτε καν η αποχώρηση θα έσωζε τους Μικρασιάτες; γεγονός είναι ότι η σκέψη ότι οι Τούρκοι θα σέβονταν, αν δεν υπήρχε ΕΣ, τους Μικρασιάτες, είναι λανθασμένη, όπως ανέφερα στο πρώτο μήνυμα. με δεδομένο ότι δε θα αποδέχονταν Έλληνες στη Μ. Ασία, είτε σφάζοντας είτε σταδιακά εκδιώκοντάς τους, απομένει να πει κανείς αν η Ελλάδα θα έπρεπε να κοιτά απαθής την σφαγή ή τον σταδιακό διωγμό (όπως μεταπολεμικά: και φαντάζομαι δε θα συμφωνείτε με την στάση μας το 1955) ή θα αντιδρούσε ένοπλα μη έχοντας να χάσει τίποτε, αφού η πρόθεση της άλλης πλευράς ήταν γνωστή και δεν άλλαξε ποτέ.

Αναφορικά με το τρίτο, επαναλαμβάνω ότι το πράγμα είναι σαφές: "Μικρασιατικός Πόλεμος" δε σήμαινε απαραίτητα εκστρατεία στην καρδιά του Κεμαλισμού.

Αναφορικά με το τέταρτο όσα έγραψα στην 5η παράγραρο του πρώτου σχόλιού μου ούτε οι συνομιλητές σας στο Π&Α τα έγραψαν ούτε εσείς τους είπατε κάτι σχετικό απαντώντας εκ των προτέρω.

συνεπώς θεωρώ ότι δεν απαντήσατε στις ενστάσεις μου (τις παραπάνω καθώς και όσες ανέφερα παλιότερα), οι οποίες άλλωστε λίγο ή εν μέρει μοιάζουν με αυτές των συνομιλητών σας στο Π&Α.

Γιάννης είπε...

Αναφορικά με το ποιος ήταν ο Βενιζέλος, έχω παρατηρήσει και πριν ότι άλλη η συμπεριφορά του πριν τις εκλογές και άλλη μετά τις εκλογές. αυτό δεν ισχύει μόνο για την πολιτική του στα εθνικά θέματα αλλά και στα υπόλοιπα. από φιλελεύθερος γίνεται αντικομμουνιστής και συμπαθεί το φασισμό. καμμία αντίρρηση γι' αυτό.

Αν είναι να εξετάσουμε κατά πόσο υπάρχει κανείς από τα πρόσωπα που μας ενδιαφέρουν ο οποίος να μη διέπραξε λάθη ή προδοσίες, θα βρούμε ότι δεν υπάρχει.
Αν είναι να εξετάσουμε ποιος είναι περισσότερο προδότης και περισσότερο αντιδημοκράτης, ο Βενιζέλος ή ο Μεταξάς, θα βρούμε ότι ο δεύτερος είναι και περισσότερο προδότης και ο κατεξοχήν αντιδημοκράτης. επειδή το επιχείρημά σας είναι "και ο Βενιζέλος ήταν αντιδημοκράτης, επομένως γιατί κατηγορείτε ως φασίστα τον Μεταξά;", πρέπει να δειχθεί ότι τέτοιο τσουβάλιασμα δεν είναι δίκαιο. γιατί ο Μεταξάς δεν υποστήριξε ποτέ τον κοινοβουλευτισμό, ενώ ο Βενιζέλος τον υποστήριξε. τώρα, για όσα λέτε για την δικτατορία του 1909, νομίζω τα συμπεράσματα είναι διαφορετικά: ο Βενιζέλος προχώρησε σε εκλογές, ενώ ο Μεταξάς προφανώς δεν είχε τέτοια θεωρητική προδιάθεση και πολιτική βούληση, αλλά άνετα θα κυβερνούσε για 40 χρόνια σα τον Φράνκο. τα στρατιωτικά πραξικοπήματα δεν συνεπάγονται απαραίτητα φασισμό: ο Παπαδόπουλος δεν ήταν φασίστας ούτε ναζί, ήταν αντιδημοκράτης και ακροδεξιός χουντικός. συνεπώς τα πραξικοπήματα των βενιζελικών (ή του Βενιζέλου*) δεν συνεπάγονται ότι "τι Μεταξάς, τι Βενιζέλος και λοιποί ψευτοδημοκρατικοί", όπως διαφαίνεται από τα γραφόμενά σας.

τη δεκαετία του 1930 ο κοινοβουλευτισμός περνούσε κρίση και ο φασισμός - μη έχοντας απαξιωθεί ακόμη - προκαλούσε το ενδιαφέρον ή τη συμπάθεια, ενώ δεν έλειπαν και οι μεταστροφές από το δημοκρατικό στο αντιδημοκρατικό στρατόπεδο (**). ο Μεταξάς δεν είχε κάποια δημοκρατική προϊστορία και απόψεις τις οποίες, λόγω του πολιτικού κλίματος της εποχής του '30, απέρριψε: ήταν εξαρχής αντιδημοκρατικός. τσουβαλιάζοντας βέβαια τους εξαρχής αντιδημοκράτες με όσους φλέρταραν τη δεκαετία του τριάντα με τον αντικοινοβουλευτισμό είναι πολύ βολικό. αλλά, στο κάτω-κάτω, η κριτική εναντίον του αντιδημοκρατικού βενιζελισμού έχει γίνει από τους Αριστερούς εδώ και καιρό, οπότε δεν αποκαλύπτετε κάτι το οποίο η κυρίαρχη ιδεολογία (η οποία άλλωστε είναι η αριστερή ακόμη) κρατουσε κρυφό. οπότε ως τι "ξεσκεπάζετε" τον μεσοπολεμικό αντικοινοβουλευτικό βενιζελισμό; στο όνομα της υπεράσπισης της δημοκρατίας και του Μεταξά; στο όνομα της άδικης ισοπέδωσης όλων; ή τον "ξεσκεπάζετε" επειδή όσοι τον "ξεσκέπαζαν" ώς τώρα, οι Αριστεροί, ήταν επίσης εχθροί του κοινοβουλευτισμού, άρα δεν δικαιούνταν να το πράττουν; φοβάμαι ότι ισχύει η παροιμία "είπε ο γάιδαρος τον πετεινό κεφάλα" στην τρίτη περίπτωση.

Αλλά - όπως και να έχει - επειδή ο Βενιζέλος συμπαθούσε αργότερα τον μουσολινισμό, δε σημαίνει ότι ο Μεταξάς δεν πρέπει να αποκαλείται (ο κατεξοχήν Έλληνας) φασίστας και γερμαναράς, αρχιπροδότης ο οποίος δίχασε (ως δια-βολος) τον Κωνσταντίνο και τον Βενιζέλο.

Ακόμη κι αν αληθεύουν όσα γράφετε για τον Μεταξά και το ΟΧΙ, ότι εκνευρίστηκε από την.. προδοτική στάση των Ναζί προς ένα φιλογερμανικό φασιστικό καθεστώς, όπως το δικό του, τα πράγματα δε θα μπορούσαν να είναι αλλιώς. εσείς ο ίδιος υπαινίσσεστε (με ή δίχως στοιχεία) ότι οι Άγγλοι έβγαλαν από τη μέση τον Μεταξά επειδή αρνήθηκε να συνεργαστεί πλήρως (η συνωμοσιολογική αντίληψη; )*** . φανταστείτε τι θα γινόταν με έναν απλό πρωθυπουργό (λαϊκό ή βενιζελικό) κι όχι έναν πραξικοπηματία στρατιωτικό. αν δεν κάνω λάθος στην Γιουγκοσλαβία (στην οποία ο λαός εξεγέρθηκε εναντίον της φιλογερμανικής κυβέρνησης και είπε το ΟΧΙ) δείχνει ότι τα ΟΧΙ και τα ΝΑΙ των ηγετών δεν είναι πάντοτε η πραγματική αιτία των γεγονότων που επακολουθούν.





*
με τη λογική αυτήν: "κατάληψη της εξουσίας δια της βίας = αντιδημοκρατική εμπράγματη αναίρεση (= και υποκρισία) των δημοκρατών" θα έπρεπε επίσης να καταδικάσετε τη Γαλλική Επανάσταση, την Αμερικανική, την Αγγλική επίσης.

**
αυτή του Μουσολίνι είναι χαρακτηριστική - σε αντίθεση με τον Χίτλερ ο οποίος ήταν πάντοτε αντιδημοκράτης παρά το "σοσιαλιστικό" στην ονομασία του κόμματός του

***
γράφετε: "ο Μεταξάς δήλωσε επίσημα στις 18 Ιανουαρίου 1941 ότι θα δέχονταν την αποβίβαση αγγλικών στρατευμάτων μόνον όταν οι Γερμανοί διαβούν τον Δούναβη και εισέλθουν στην Βουλγαρία. Φυσικά, στις 29 Ιανουαρίου 1941 ο Ιωάννης Μεταξάς, όλως τυχαίως πέθανε..."
όπου "όλως τυχαίως" = τον πέθαναν.

Ανώνυμος είπε...

Ἀγαπητὲ φίλε, ὀφείλω νὰ σᾶς συγχαρῶ.
Φυσικὰ προσέθεσα καὶ σύνδεσμο πρὸς τὸ ἄρθρο σας, στὶς ἱστοσελίδες μου για τὸ 1940 - Η ΕΛΛΑΣ ΤΟΥ ΟΧΙ.

Σχετικῶς με τὶς κατηγορίες κατὰ τοῦ Κυβερνήτου τοῦ ΟΧΙ, ἡ συμπλεγματικὴ ἐμμονὴ μερικῶν καταντᾷ ἀστεία. (Καὶ χαρὰ στὸ κουράγιο σας νὰ ὁμιλεῖτε σὲ τοῖχο...) Μά, εἶναι θέμα πολιτικῶν πεποιθήσεων τὸ νὰ παραδεχθοῦμε τὸ αὐτονόητον, ὅτι ὁ Ἰωάννης Μεταξᾶς ὑπῆρξε Ἕλλην ὁ ὁποῖος ἐδόξασε τὴν Ἑλλάδα; (Ἤ θὰ διστάσουμε, ἀντιθέτως, νὰ παραδεχθοῦμε ὅτι ἡ δικτατορία τῶν Ἀπριλιανῶν -τοῦ Ἰωαννίδη ἀλλὰ μὲ ὄχι μικρὲς εὐθύνες καὶ γιὰ τὸ καθεστὼς Παπαδοπούλου- κατέστρεψε τὴν Κύπρο; ) Ἐπιτέλους, ἑβδομῆντα χρόνια μετά, ἀρχίζουμε νὰ λέμε τὸ αὐτονόητον καὶ δημοσίως - ἀπὸ καθηγητὲς πανεπιστημίου μέχρι τόν Μίκη Θεοδωράκη καὶ τὸν Φαράκο ἀκόμη! (Δεῖτε ἐνδεικτικὲς παραπομπὲς ἐδῶ, στὸ τέλος.) Καὶ ἐπιμένουν οἱ... ἀριστεροπόντιοι!

(Ἀλλὰ οἱ συγκεκριμένοι ἔφθασαν στὸ σημεῖο νὰ ὑβρίζουν πρὸ ἡμερῶν τούς... Ἔξι ἐκτελεσθέντες ἀπὸ τὴν δικτατορία Γονατᾶ-Πλαστήρα τὸ 1922! Ἤμαρτον! Ἔμ, δολοφονοῦν τοὺς πολιτικούς τους ἀντιπάλους (μὲ τὴν δικαιολογία ὅτι δὲν κατόρθωσαν νὰ φέρουν εἰς πέρας τὴν πολιτικὴ στὴν ὁποία οἱ ἴδιοι (οἱ βενιζελικοὶ) εἶχαν δεσμεύσει (ὀλεθρίως, κατὰ τὸν ἐπαληθευθέντα Ἰ. Μεταξᾶν) τὴν χώρα, ἔμ, ὀγδόντα ἕξι χρόνια μετὰ ὑβρίζουν τὰ θύματά τους τοῦ 1922 καὶ τήν... «ἀκροδεξιὰ ποὺ σηκώνει κεφάλι»! Δηλαδή, ἔλεος πιά, ἔλεος! Ἐδῶ λέμε ὅτι πιὰ ξεπεράστηκαν τὰ ἐμφυλιοπολεμικὰ πάθη τοῦ 1943-49, βλέπουμε δεξιοὺς νὰ παραδέχονται τὸν Βελουχιώτη ἀκόμη, ὡς ἀγωνιστὴ καὶ πατριώτη (ἔστω σὲ λάθος δρόμο), καὶ αὐτοί... ξεχειλίζουν ἀκόμη μῖσος γιὰ τόν... Διχασμὸ τοῦ 1915-22! (Ἐμμένοντας καὶ σὲ τερατώδεις ἱστορικὲς διστρεβλώσεις.))

Ὅσο γιὰ τὶς κατηγορίες κατὰ τοῦ Ἀρχιστρατήγου τοῦ ΟΧΙ Ἀλεξάνδρου Παπάγου, ἔγραψα καὶ ἐγὼ μερικὰ πράγματα, ἀλλὰ συνιστῶ προπάντων τὸ βιβλίον τοῦ Ἀντώνιου Κοράντη, «Ἀλέξανδρος Παπάγος καὶ ὁ Πόλεμος τῆς Ἑλλάδος 1940-41», Ἴδρυμα Γουλανδρῆ-Χορν, 1995. Εἶναι ἐξαντλητικὸν ἐπὶ τοῦ θέματος καὶ κονιορτοποιεῖ τὴν ὑστερόβουλη προπαγάνδα κατὰ τοῦ Ἀρχιστρατήγου.

Αὐτὰ ἐπὶ τοῦ παρόντος καὶ συγχωρέστε μου, παρακαλῶ τὴν κατάχρησιν αὐτοδιαφημίσεως.